Μικρά μικρά μυστικά

Δημιουργός: Μαρανθίτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια φωτεινή, λευκή γραμμή διασχίζει τον ουρανό
Ένα μικρό αστέρι εγκατέλειψε τη προσπάθεια
Και εδώ, στα φώτα της πόλης, κανείς να το αντικρύσει
Το είδε κάποιος, κάπου μακριά, που ακόμα χαζεύει τον ουρανό

Ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο πέταξε τα φύλλα του
Γδύθηκε μπροστά μου, να δώσει μια τελευταία χαρά
Ανάμεσα μας δε ζούνε τριαντάφυλλα, γκρίζα είναι τα δέντρα
Άκουσα υπάρχουν άνθρωποι που τους κρατάνε συντροφιά

Τρομακτική είναι η ανάσα του κεραυνού, κρατάει δέκατα
Απέλπιδα προσπάθεια να ενώσει ουρανό και γη
Κρυβόμαστε στα δέντρα, φοβόμαστε ν’ αντικρύσουμε τούτη τη τρέλα
Είδα παιδιά να χορεύουν στο βρυχηθμό του

Ποια ανάγκη μας τραβάει από τέτοια μυστικά;
Τι χάσαμε στη πορεία και ξεχάσαμε να ζούμε.
Κάθε μέρα μας αποκαλύπτεται η μαγεία του κόσμου
Και εμείς της γυρίζουμε προκλητικά τη πλάτη

Είμαστε μικροί, αδαείς θεοί που βγήκαμε απ’ το αυγό
Οι λοιποί θνητοί απολαμβάνουν τη μαγεία με καρδιά γεμάτη
Με τα χέρια μου θα ξαναπλάσω τον κόσμο
Με τα πόδια μου θα τον ισοπεδώσω

Ποτέ δε θα μάθω να γδύνω ένα τριαντάφυλλο
Να χαζέψω ένα αστέρι που αποφάσισε να βουτήξει στη γη
Δε θα απλώσω το χέρι να βοηθήσω το κεραυνό
Η φύση γύρω μου πεθαίνει και αναγεννάτε

Μα το μόνο που θωρώ είναι το δικό μου κόσμο
Ένα πρωί τα μάτια θ’ ανοίξω, μαζί και τη καρδιά
Ένα πρωί όλος ο ντουνιάς θα με πλημμυρίσει
Θα έχω γεννηθεί, μα όχι πρώτη φορά

Πραγματικά θα έχω γεννηθεί
Όλος απορία θα χαζέψω τη μουσική, τα χρώματα

Λυπήσου με, τίποτα μη με βρει, εδώ είναι ο κόσμος μου
Σώσε με, εδώ είναι η ευτυχία

Και καθώς θα βυθίζομαι στο σκοτάδι μου
Πάλι τη γέννηση μου θα ξεχάσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2010