Εσμεράλδα

Δημιουργός: ΥΓΡΟ ΠΥΡ

Η Τριλογία Των Διάφανων Ψυχών - Μέρος Δεύτερο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υπάρχει πόνος πιο βαθύς σ` αυτή τη ζήση…

Υπάρχει Θεέ μου πιό μεγάλη φυλακή…

Απ’ τη Ψυχή που φύσηξες να ζήσει…

Σ’ άρρωστο Σώμα, σαν ανήλιαγο κελί;


Κάπου στη Γη των Αγαλμάτων γεννημένος
Με παραμόρφωση στη πλάτη φοβερή
Από παιδί μόνος σκυφτός και φοβισμένος
Στου δρόμου πάντα τη Μεριά τη Σκοτεινή

Μια χήρα μάνα που ξενόπλενε όλη μέρα
Με την αγάπη της του ξύνει την πληγή
Κρυφός ο πόνος της πλανιέται στον αέρα
Μήπως πληρώνει μια παλιά της ενοχή

Τόνε θυμάμαι στην απέναντι γωνία
Απ’ τη μεριά που παίζαμε όλοι εμείς
Στιγμές να κλέβει απ’ τη δική μας ευτυχία
Της άγριας νιότης μας αιώνιος θεατής

Ένα βραδάκι τονέ πήραν με τις πέτρες
Τον έκαναν να τρέχει σα λαγός
Είπαν πως ήταν ένα πλάσμα του διαβόλου
Γιατί νομίζεις τον σημάδεψε ο Θεός

Βρέθηκε σπίτι του μια νύχτα παγωμένος
Είπε ο γιατρός κάτι για χάπια υπνωτικά
Λέω - κοιμήθηκε εδώ κάτω πεθαμένος
Για να ξυπνήσει ζωντανός εκεί ψηλά

Το Σώμα του παρέμεινε το ίδιο
Πού είναι ο Όσκαρ Ουάϊλντ να μας πει
Παρόλο της ζωής του το μαρτύριο
Αγνή κι αμόλυντη φτερούγισε η Ψυχή

Να βρει ψηλά σ`ένα Καλύτερο Αστέρι
Αυτό το Σώμα που λαχτάρισε πολύ
Μια Εσμεράλδα θα τον πάρει απ’ το χέρι
Να τον περάσει στη Μεριά τη Φωτεινή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2010