Φινάλε

Δημιουργός: ΥΓΡΟ ΠΥΡ

Η Τριλογία Των Διάφανων Ψυχών - Μέρος Τρίτο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

(Αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός:
Ηθοποιός , απόφοιτος Δραματικής Σχολής ,
Κτυπάει πόρτες , δεν βρίσκει δουλειά,
Παίζει μόνο σαν κομπάρσος…
Κι αποφασίζει , μια κι έξω , να παίξει μόνος του…
Το ρόλο της ζωής του…
Βιντεοσκοπεί την αυτοκτονία του και τη στέλνει
Σε Θιασάρχες και εφημερίδες…)


Το Απόλυτο Θέαμα συμβαίνει…

Στα τόσα χρόνια μια φορά…

Μαζί Πρεμιέρα και Φινάλε …

Ενός αετόπουλου κομμένα τα φτερά…


Μέσα στα φώτα του καθρέφτη
Λάμπει το μάταιο του Ήθους
Το Καμαρίνι κλουβί σ’ αρένα
Τρίζει στο βρυχηθμό του πλήθους

Πρόσωπο άδειο μέσα κι έξω
Ψάχνει το Ρόλο του ακόμα
Σώμα που σχίζει το Σανίδι
Πατάει σε πέτρες και σε χώμα

Σα φλογοβόλο επιστρέφει
Στους Θεατές τον Προβολέα
Κοιτάει κατάχαμα και φτύνει
Με αηδία τον Υποβολέα

Με το κορδόνι της Αυλαίας
Σφίγγει ένα βρόγχο στο λαιμό
Τα Σκηνικά κλωτσάει με λύσσα
Μές`της Πλατείας το γκρεμό

Βγάζει τη γλώσσα όπου βλέπει
Των Θεατών την Απορία
Πορεία ανάποδα στις Θέσεις
Στήνει Σκηνή στη Γαλαρία

Κόντρα στ’ Απόλυτο το Φώς
Φέρνει της Μοίρας το Χαμπέρι
Και απαγγέλει σαν σε γιορτή
Την Τελική Σκηνή με το Μαχαίρι

‘Πρός τι, ρε μάγκες , κάθε μέρα
να ζω στο ψέμα σαν Οθέλλος
έτσι κι αλλοιώς αποξαρχής
όλοι ζητούν να δούν το Τέλος’

Κι εκεί που σώνονται τα λόγια
Κοιτάει στα μάτια το Κενό
Μπήγει στο στήθος το λεπίδι
Και γονατίζει στο Κοινό


(Δικαστές ηθοποιοί ογδόντα ετών
Κατηγορούμενος κομπάρσος τριάντα χρόνων
Καταδικάζεται να πάψει να ελπίζει
Μα είναι και Ρόλοι Περήφανων Αητών
Από τα άγρια βάθη των αιώνων
Που ούτε ο Θεός δεν εμποδίζει)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2010