Γυμνά ψέματα

Δημιουργός: ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περιοδεύω ολόγυμνος σ’ όνειρο της ντροπής.
Τρέχω να κρυφτώ , χωρίς ελπίδα , πίσω από άδεια χέρια.
Τα κορμιά εφήμερα , σαν τα ψέματα , σαν τα έντομα
θέλουν κατάλληλα ενδύματα
για να κρυφτούν , ώσπου ν’ αλλάξουν.

Πολυσύχναστος ο δρόμος , δεν ξέρω πως βρέθηκα έτσι.
Άγχος κι ενοχές , τι θα σκέφτονται τόσοι άνθρωποι.
Όπου να ‘ναι θα με συλλάβουν , τι θα τους πω;
Λαχανιασμένη αγωνία , κανείς δε δίνει σημασία.
Βρίσκομαι σε κόσμο τυφλών;

Μόνο εσύ με κατηγορείς ότι σου ‘κρυψα τις πιο βαθιές μου σκέψεις.
Πίστεψέ με , όλα αυτά που σου ‘χα κρύψει , μήτε ‘γω τα ‘ξερα.
Σ’ ομίχλη πορεύτηκα , χαμένος , ως εδώ.
Μα μήπως κι εσύ θα ‘θελες ν’ ακούσεις την αλήθεια;

Τη σιγουριά την ήρεμη , σπάνια είχα συντροφιά
μια ανασφάλεια , ερωμένη , κρατούσα αγκαλιά.
Γκρίνιαζε και μ’ άφηνε ξάγρυπνο
πότε γι αυτά που δεν έγιναν και πότε για τ’ άλλα
που έμεναν λειψά.

Περιοδεύω ολόγυμνος σ’ όνειρο της ντροπής.
Στέκομαι στο φανάρι σου , διστακτικός.
Η αχρωματοψία με έχει εξαθλιώσει.
Στο βλέμμα , επίδειξη αναπηρίας.
Συνδρομή οίκτου στον έρωτα για ζωή;

Επιτέλους πέταξα τα κέρματα , μου ‘καιγαν τα χέρια.
Πέταξα τα ψέματα , τα σωθικά παγώναν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-03-2010