Κόκκινη αγάπη

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

αφιερωμένο στον άντρα μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Κι αν όλοι οι στίχοι στον Γιώργο μου μιλάνε
είναι που δεν αγάπησα κανέναν πιο πολύ από εσένα αγάπη μου
και όλη αυτή η ζωή που στέκει στις παλάμες σου
ταιριάζει μοναχά με τα δικά μου χείλη
γιατί είσαι ό,τι λαχτάρησα να έχω πιο πολύ

Κι αν κάποιοι το καλούνε εμμονή,ζητώ συγνώμη
για σένα ομορφιά μου δεν θα πάψω να μιλώ
γιατί έψαξα πολύ για έναν δεύτερο εαυτό
μα δες βρήκα καλύτερο από εμένα

Δεν περιμένω κάποιον άλλο στο σταθμό
ούτε και κάποιον που σου μοιάζει να γνωρίσω
γιατί σε βρήκα σαν βροχή που ανθίζει τη ζωή μου
και με μπουμπούκια θα στολίσω την αγάπη και των δυό

Έχουν τα δάκρυα τελειωμό όταν μιλάς γι αγάπη
και η ψυχή σου ζάχαρη απ'το γλυκό φιλί
μα μην ρωτήσεις για πού πάμε, δεν το ξέρω
δεν ξέρω σε ποιο σύννεφο θα μας ξυπνήσει η αυγή

Αγάπη μου με δίδαξες και μου'πες
"το αύριο από σήμερα μην κλαις"
φυλάσσονται σαν χάντρες οι στιγμές
με χάντρες απ'τα δάκρυα σου έφτιαξα βραχιόλι

Αγνάντι η ευτυχία πέρα για πέρα
με γέμισες εικόνες και γιαλούς
και θάλασσες και ήλιους και αγάπη
ώσπου να ξημερώσει εκείνη η μέρα
που παίρνουμε το τελευταίο λουλούδι
και στέκει τόσο κόκκινο
που ανάψαμε τραγούδι
σαν την καρδιά μας κάναμε να κλάψει

"Οι μούσες δεν αλλάζονται
για κείνες έχεις γράψει
και η καρδιά ροδόσταμο στα χείλη έχει στάξει"

Μην φοβηθείς λοιπόν καρδιά
ταξίδι να σαλπάρεις
και ουρανούς σαν τα πουλιά
στο ράμφος να κρατάς

Άμα δε μάθεις ν'αγαπάς
και πόνους αν δεν πάρεις
τα σύννεφα από μακριά
πάντα θα τα κοιτάς

Κι εγώ έχω εσένα ν'αγαπώ
εσένα για να γράφω
τα χείλη σου για να φιλώ
κι αν κάποιοι αυτό το λέτε εμμονή, ζητώ συγνώμη
τον άντρα που αγάπησα [U]λεπτό[/U] δεν τον αφήνω![/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-03-2010