Είναι αργά

Δημιουργός: brinione

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι αργά.
Απ’ το παράθυρο κοιτώ
σπίτια ν’ αρμενίζουν
στην ομίχλη

Απ’ τις καπνοδόχους
διαφεύγουν, αιθέρια, τα όνειρα
αυτών που υπνοβατούν


Μη ρωτάς.
Τα σύμφωνά μου κοιμήθηκαν
στις κοιλότητες των φωνηέντων.

Είχα, κάποτε, λέξεις
έμβρυα στη μήτρα
που έπνιξα με τον ομφάλιο λώρο
της μνήμης

Ήταν μια εποχή
που οι λέξεις δραπέτευαν απ’ τα λεξικά,
σαν να τις γοήτευε η παρενδυσία,
η έλλειψη βαρύτητας.

Λοξοδρομούσαν με τη σαγήνη
μιας άνηβης αθωότητας
φλερτάροντας την πορνογραφία
για να πληρωθούν με πλαστικά κέρματα της συμπάθειας.

Πάντα ξεκινούσα απ’ το άλφα
για να πω αγαπάω
μα μέχρι το ωμέγα
κάτι μέσα μου εκπορνευόταν.

Είναι αργά.
Χιόνισέ με.
Κι η σιωπή θα πέφτει
σα χιόνι στο στόμα μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-03-2010