Βροχή που διψά

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στ' ακρωτήρι του πάντα
άπλωσες το χέρι
και μου 'δειξες τα σύννεφα.

Πόσο τα ζηλεύω!

Γεννήματα της θάλασσας,
και τ΄ουρανού...
Γυρίζουν τον κόσμο
ελεύθερα.
Συντρόφοι τους,
ο ήλιος, το φεγγάρι
τ' αστέρια, τα πουλιά...

Κι όταν έρθει η στιγμή
να φύγουν,
βροχή ξεχύνονται
ποτίζοντας τη γη,
ραντίζοντας τη θάλασσα...

Ένα απ' αυτά, ας ήμουν
στο πρώτο άγγιγμά σου,
βροχή να πέσω
να ξεδιψάσω απ' το κορμί σου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-03-2010