Ασχημος καιρός

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ασχημος καιρός σαν διάολος με συντροφεύει
μια μπόρα μου ακάλεστη να τρέχει στο μυαλό
θύματα τα όνειρα μου και με τα μπερδεύει
μαζί μ'αυτά που δω στη γη μου έμαθα να ζω.

Στέρεψε ο νους σε άλλα τώρα δεν πιστεύει
κι'αυτά που λέγαμε παλιά μου λες να θυμηθώ
ξέρεις φίλε η βροχή δεν είναι που παιδεύει
μα όσα οι ψυχές μας ήθελαν ζητώ να βρω.

Θέλαμε τον ήλιο χρυσαφένιο να χορεύει
τα βράδια στον δικό μας τότε ιερό σκοπό
τ'άστρα, το φεγγάρι κλέβαμε για να χαζεύει
σαν ορκιζόμασταν για έναν κόσμο πιο καλό.

Πήραμε τα δώρα που ο χάρος δεν γυρεύει
τα κρύψαμε κρυφά σε ένα τρύπιο σπιτικό
κι'έπειτα τα χρόνια ο καθένας μας παλεύει
σε μπάρκα μακρινά οι φίλοι μου π'αναζητώ.

Και μια πόρνη μέρα πάντα με παραμονεύει
στα πληρωμένα γούστα πότε θα παραδοθώ
σ'ένα κόσμο μας που μέρα νύχτα αγριεύει
βουλιάζει το μυαλό σα λέει πως θα νικηθώ.

Βλέπω της ψυχής μου πως ακόμα το παλεύει
και στους ανθρώπους ψάχνει το θαμμένο γιατρικό
κι'αυτό που κουβαλάει μέσα της πως θεριεύει
αυτό που μ'έμαθε παλιά τον κόσμο ν'αγαπώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2010