Αποσπερίτη

Δημιουργός: ierax, = kondor 9104

αμπάρι 06

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αποσπερίτη, τα βλέπεις όλα και δεν κλαίς,
μικρά μεγάλα, τις αγκαλιές τις μαχαιριές,
τ’ αηδόνια που ‘χουν, φωτιάς ανάσα στη φωνή,
και χίλια δένδρα, πλεξούδα πράσινη στερνή

μα δεν λυπάσαι,
μόνο φωτίζεις,
μα δεν κοιμάσαι,
ίσως ελπίζεις...

πως θα περάσουν, όπως και τότε οι στεναγμοί,
θα ξημερώσει και θα γλεντήσουν οι ουρανοί,
χωρίς ταξίδι, θα στείλει βότσαλα ο γιαλός,
σε κάποιον άλλο, που συντροφιά του είναι ο βυθός

μα δεν λυπάσαι,
μόνο φωτίζεις,
μα δεν κοιμάσαι,
ίσως ελπίζεις...

στις καληνύχτες, κάποιας καρδιάς που σε κοιτά,
που με ‘να χέρι, θα κλείνει πόρτες δυνατά,
μικρές συγνώμες, μεγάλοι πόνοι στον καιρό,
σε παραθύρια, που φέγγουν δίχως γαλανό

μα δεν λυπάσαι,
μόνο φωτίζεις,
μα δεν κοιμάσαι,
ίσως ελπίζεις...

ίσως ελπίζεις.........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2010