Νοσταλγία (εξ' ορισμού)

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η νοσταλγία εξ’ ορισμού τον Οδυσσέα θυμίζει.
Ο πόνος της επιστροφής της λησμονιάς η γλύκα.
Ο χρόνος και η απόσταση όλα τα εξωραϊζει.
Πίσω μου όσα άφησα, ολόιδια τα βρήκα.

Αυτούς που δεν ταξίδεψαν πάντοτε τους λυπόμουν.
Και ζήλευα όλους αυτούς τον κόσμο που γυρνούσαν.
Περιπλανήσεις στο άγνωστο ποτέ μου δεν φοβόμουν.
Τα μάτια μου από κοντά είδαν όσα φθονούσαν.

Κι εσύ που μ’ έφερες εδώ σ’ ένα γκρεμό με ρίχνεις.
Από ένα κλαδί κρεμάμενος όμως κι αυτό το κόβεις.
Άθλια περιφρόνηση απλόχερα μου δίνεις.
Η πτώση είναι τραγική θα είναι παταγώδης.

Είναι η πατρίδα ιερό και η ξενιτιά μπουρδέλο.
Πίσω αγίους άφησα κι έμπλεξα με πουτάνες.
Πλέον στη μέση βρίσκομαι δεν ξέρω πια τι θέλω.
Χαμένος κι αδιέξοδος μες στου μυαλού τις πλάνες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-03-2010