μέθυσε απ' το δάκρυ

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

... μιας αληθινής αγκαλιάς...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Mιας σπιθαμής γωνίτσα...

κρατώ...

εκεί που αναπαύεται...

η αρχόντισσα του γαλάζιου...

εκεί ξεχνώ...

εκεί αδιαφορώ...

τα ισχνά βλέμματα...

τα κουφάρια των λέξεων...

που γκρεμίζονται στο κενό...

***

Εκεί...

θα σε κεράσω...

μιας αγκαλιάς την αλήθεια...

ζεστή ανάσα...

της ψυχής μου...

χαρίζοντας...

τον πυρήνα των κυττάρων...

για να φωλιά-σεις μέσα τους...

μονάχα επέτρεψε...

να κολυμπήσω στα μάτια σου...

θέλω να στεγνώσω το δάκρυ σου...

στης Ανατολής το κατάρτι...

***

Εκεί...

δεν θα σου ψιθυρίσω ούτε μια λέξη...

το χέρι σου θα κρατώ...

πλέκοντας ταξίδια...

ζωγραφίζοντας όνειρα...

με τα δάχτυλα...

χαράζοντας των γρανιτένιο βράχο...

ποτίζοντας τον με κόκκινο...

να μην ξεχάσει ποτέ...

να συγ-κρατεί...

την αλήθειατης αγκαλιάς μας...

***

Κι αν κλάψω...

χαμογέλασε...

θ' αναρριχηθώ...

στην σκέψη σου...

ατενίζοντας...

της ψυχής σου το γαλάζιο...

μέθυσε απ' το δάκρυ...

σταλακτίτης...

στην υπό-σχέση...

πως δεν θα σε ξεχάσω...

Ψυχή μου...

***

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-03-2010