Κουέτζαλ

Δημιουργός: Μπάμπης

Κουέτζαλ Λίβινγκστον-Αρουάκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε μια φυτεία του πράσινου χρυσού της Σάντα Μάρτα
με βρήκαν,έμοιαζα πουλί σ'ενός φιδιού το σώμα.
Την τύχη θα ΄χα που 'χουνε του κόσμου αυτού τα σκάρτα,
έτρεμα ή αν το θες ,φτερούγιζα στο χώμα.

Ο γέρος μου λαθρόβιος, επιρρεπής στο λάθος,
απομεινάρι μιας γενιάς πολύ πιο στερημένης,
ένα μοιραίο "σ'αγαπώ" ψιθύρισε με πάθος
στα χείλη τα πυράκανθα μιας σάρκας παγωμένης.

Σε μια φυτεία του πράσινου χρυσού της Σάντα Μάρτα
με βρήκαν,έμοιαζα πουλί σ'ενός φιδιού το σώμα.
Κάπου να τρώω ζήτησα και να χτυπάω κάρτα,
έτρεμα ή αν το θες ,φτερούγιζα στο χώμα.

Αμέσως έπιασα δουλειά στο τσίρκο του Κολόμπο.
Έρποντας ως τον ουρανό πηδούσα σε βαρέλια,
με το κορίτσι-λάστιχο συχνά με δέναν κόμπο
κι όταν τον Έλβις έκανα δακρύζαν απ'τα γέλια.

Τύχη μεγάλη ,να σε λεν Κουέτζαλ και ας βγήκες
μια κόμπρα όταν πήδηξε ο Τζόναθαν ο γλάρος,
τύχη βουνό να σε ρωτούν: ρε μάγκα που το βρήκες,
στα δυο σου πόδια να σταθείς, τόσο μεγάλο θάρρος;

Δίπλα σε χώματα νεκρά και στοιβαγμένα ξύλα,
που λες σενιόρ,με μύρισε ένα κουτσό κορμάδι,
θάνατο όταν έσταζαν του καουτσούκ τα φύλλα
και μία λάμψη απόκοσμη τρυπούσε το σκοτάδι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2005