Κόκκινη Ανατολή

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κόκκινη Ανατολή

Ήταν πρωί και ‘μεις κρυμμένοι
πίσω από θάμνους μοναξιάς
βρεθήκαμε αγκαλιασμένοι
σε κάποια ακροθαλασσιά

Βουβό το κύμα, μόνος ήχος
οι κραδασμοί της προσμονής
και της καρδιάς σου αυτός ο κτύπος
που δεν τον άκουγε κανείς

Μόνο εγώ που ‘μουν γερμένη
μες στης ψυχής σου την πνοή
κι’ έκλεβα νότες μεθυσμένη
να τραγουδώ για μια ζωή

Ήταν πρωί και ‘γω κοιτούσα
πίσω απ’ τα φύκια του μυαλού
και μες στα μάτια σου θωρούσα
το πιο γαλάζιο του γιαλού

Μικρή πατρίδα η λογική μου
ψυχή μου, ό,τι σου ‘χω πει
όλη η θάλασσα δική μου
κι’ όλο το κύμα που ‘χω πιει

Ήταν πρωί και σε κοιτούσα
σαν να μη σ’ είχα ξαναδεί
κι’ από τα λόγια σου κρατούσα
όσα ποτέ δε μου ‘χεις πει

Ψάξε στο μαύρο που σ’ αρέσει
θα δεις με γράμματα χρυσά
όσα η στιγμή έχει χωρέσει
μέσα σ’ ονείρατα μισά

Σ’ αυτό το μαύρο σου ‘χω ράψει
μια κόκκινη ανατολή
με της καρδιάς σου το μετάξι
και της φωτιάς σου το φιλί
κάθε φορά που θα βραδιάζει,
να το φοράς, να σου φωνάζει
ότι σ’ αγάπησα πολύ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2010