Το μοναστήρι

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Για να μην ξεχνιόμαστε !... Χα, χα, χα !... Καλησπέρα στιχοοικογένεια !...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ' είχες κορώνα στο κεφάλι σου χρυσή
Όμως φοβήθηκες πολύ μήπως με χάσεις
Είπες λοιπόν να σχεδιάσεις φυλακή
Να εμποδίζει κάθε είδους αποδράσεις...

Ποιός να μου τό 'λεγε.. στο μέσον της ζωής
Θά 'μουν εσώκλειστη σε κάποιο μοναστήρι !
Στο όνομα μίας αγάπης φλογερής
Πως θα σου έκαμα και τούτο το χατήρι !...

Κάμερες έβαλες σε κάθε μια γωνιά
Σαν την κανάρα στο κλουβί να με θαυμάζεις
Και να με τρώει σαν σαράκι η μοναξιά
Κι εσύ απ' έξω.. πιο βαριά ν' αναστενάζεις...

Μα κάποια νύχτα με Πανσέληνο χρυσή
Άλλο δεν άντεξες του πόθου το μεθύσι
Γκρέμισες πόρτες.. διέρρηξες τη φυλακή
Είχε του έρωτα το πάθος ξεχειλίσει...

Διπλομαντάλωσες τις πόρτες το πρωί
"Χωρίς εσένα - είπες - πια δεν θέλω ζήση !"
Κι έγινε σπίτι ολάνθιστο η φυλακή
Τόσο βαθιά με είχες τότε αγαπήσει !!...





9-11-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2010