Γυναίκα -μνήμη

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

που πας απόψε που
βροχή μυρίσανε τα χώματα μου
κορίτσι την ανατολή που έχεις στα χέρια
και βαθιά στα μάγουλά σου;
που πας απόψε που
βοριάς τρικύμισε τα πέλαγα μου
μνήμη μου είκοσι χρονών,
με ποταμούς στους ώμους τα μαλλιά σου;

στου χρόνου έριξα τ' αλώνια, λόγια- στάχυα
κι όσα είχα να σου πω κομμάτια γίναν χίλια
τα παίρνει ο άνεμος μακριά τα ταξιδεύει μίλια
μα ο αντίλαλος γυρνά στου νου χτυπά τα βράχια

γυρνάς απόψε που
ο ύπνος πήρε, λύτρωσε τα μάτια μου
γυναίκα πια ολόγυμνη
με μήτρα που εγκυμονεί τις τύψεις
γυρνάς και προσπαθείς
να ενώσεις όλα τα κομμάτια μου
μα κόπος μάταιος
το σώμα δεν ξυπνάει πια από τη λήθη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2005