ʼλλη μια φορά

Δημιουργός: Λευκος Λυκος, Μιχαήλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθε πάλι ο καιρός να σε ξυπνήσω απτή λήθη
Παλιέ καλέ μου εαυτέ, για να μου κάνεις σεφτέ
Στο μαγαζί που άνοιξε ο τρελός, ο χτυπημένος λύκος
Έλα να με βρεις εκεί που μόνο εσύ ξέρεις
Εκεί που το αίμα έχει γίνει λίμνη
Φίλους τους ονόμασες, μα ποτέ ζήτησες τίποτα
Όταν σε κυνηγούσαν καταφύγιο σε αυτούς έψαξες
Οι πόρτες τους κλειστές, οι καρδιές τους δίχως χώρο
Στον Κολωνό σαν έτρεχες και έπαιζες τη ζωή σου
Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε, αν από εκεί θα γύριζες
Όταν ξύπνησαν κυνηγοί παλιοί, κανείς
Το ουρλιαχτό του πόνου σου δεν ήθελε να ακούσει
Αγέλη σαν έψαχνες, παρέα για να τρέξεις
Όλοι βρίσκονταν στα δικά τους δάση
Κάθε φορά που φώναζαν το όνομα σου τη λύση για να δώσεις
Ευθύς στο πλάι τους ήσουνα και προσέφερες αγάπη
Και τώρα που η ανάγκη τους στέρεψε
Σε έκλεισαν σε κλουβί με ένα βαρύ σιχτιρι
ʼνοιξα λοιπόν και εγώ μπαράκι ολοδικο μου
Δίχως ποτά και μουσική δίχως χαρές και γέλια
Μοναχά με ψυχές ανέσπερες και λαβωμένες
Το τραγούδι μας το ακούτε σα μοιρολόι
Σαν έρθει η ώρα ντου να κάνετε και πάλι
Θα τραβηχτώ και αλλού θα ψάξω σπίτι για να φτιάξω
Απτής φωνές σας μακριά
Για τις ανάγκες σας κουφός.
Ήρθε η στιγμή εμένα να γιατρέψω
Με μια μονό συντροφιά, από παλιά γνωστή
Σας χαιρετώ λοιπόν, τις στάχτες μου για δώρο σας αφήνω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2005