Το Κελάρι

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Το μικρό σχεδόν ανύπαρκτο παραθυράκι που συνέχεια ήταν καλυμμένο με ένα μπερντέ από τρίχινο χοντρό τσουβάλι, ελάχιστα άφηνε το φως να περνά στο εσωτερικό του κελαριού. Έτσι κάθε φορά που έμπαινα μέσα εκεί , ένα μούδιασμα διαπερνούσε το κορμί μου ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ʼνοιξα χθες ένα φλύαρο κρασί
κι ήμουν το βράδυ ο μεγάλος σύντροφός του
είχε ιστορίες τόσες να διηγηθεί
και κατακόκκινες ενοχές ήταν ο αφρός του

Με εμπιστεύτηκε μιλώντας ανοιχτά
για μια αγάπη που ωρίμαζε εντός του
κι αν στο κελάρι ήταν όλα σκοτεινά
δεν ξεπερνά ότι του έκρυψε το φως του

Μου είπε για φίλους που καήκαν στη φωτιά
για καταιγίδες που νερόσαν το ποιόν του
για ένα φεγγάρι και γι' αστέρια μακρινά
κι ένα κομήτη που συντρίβει το παρόν του

Πέρασαν ώρες ζαλιστήκαμε μαζί
κι όσο λιγόστευε τόσο μονολογούσε
πως έχει πόνο κι όνομα ταξιδευτή
μα παραλήπτη πως ποτέ δεν συναντούσε

Πέρασε θάλασσες στ' αμπάρια ναυτικών
συσκευασμένο τις στεριές αναπολούσε
βγήκε στην πόλη των μεγάλων μυστικών
σε μια γιορτή έγινε δώρο και αργούσε

Δεν το γευότανε κανένας στη ζωή
για μια αλητεία μετά από μήνες ξεκινούσε
σε άλλο σπίτι θα γινόταν συλλογή
και σαν παλιά σιωπή εγκυμονούσε

Μετά από χρόνια πουλήθηκε σε μια σκιά
σπάνιο κομμάτι ,ήταν η σκέψη που μισούσε
του είπε θα έρθει και για σένα η χαρά
με την λαχτάρα αυτή αναριγούσε

Πέρασαν χρόνια από τότε και ευχές
σε κάτι χέρια αποτυπώματα μετρούσε
σκληρό γυαλι που είναι γεμάτο δαχτυλιές
κι εικόνες στάζουν από την δίψα που κρατούσε

Κι έτσι βρεθήκαμε με στίχους να τα λέμε
ούτε θυμάται πως παγιδεύτηκε ως εδώ
σαν παραμύθι που τέλειωσε και πέντε
κι έτσι λυτρώθηκε μα...μέθυσα εγώ....

www.politis.musicheaven.gr

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2005