το μονοπάτι της γνώσης (επεισ 2)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>το μονοπάτι της γνώσης (επεισ 2)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>το μονοπάτι της γνώσης (επεισ 2)</b><p>Δημιουργός: marakoskevasmata, <i>Μάριος</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>επεισ 2<br />
<br />
Κάποια στιγμή μια παρουσία από το πουθενά τάραξε την ηρεμία τους. Ένας σεβάσμιος γέροντας στεκόταν χαμογελαστός μπροστά τους κρατώντας ένα μπαστούνι για οδηγό.<br />
Μια μορφή που απέπνεε ευχάριστα συναισθήματα αλλά και φιλικότητα απέναντι τους.Ενας τυφλός οδηγός που ίσως να ζούσε πολλά χρόνια σ εκείνο το αφιλόξενο μέρος, αναζητώντας τη συντροφιά μιας ανθρώπινης παρουσίας.<br />
Ο αναζητητής σηκώθηκε αμέσως και στάθηκε αντίκρυ του,τείνοντας του το χέρι σε ένδειξη καλωσορίσματος.Εκείνο ψηλαφώντας κατόρθωσε να το εντοπίσει και να το σφίξει με θέρμη αλλά και νεανικό σφρίγος τέτοιο,που στ αλήθεια τον πόνεσε.Στο κατόπιν γυρίζοντας του την πλάτη προχώρησε και στάθηκε ανάμεσα σε δυο τοίχους που αντικριστά ξανοίγονταν μπροστά τους μέχρι εκεί που έφθανε το μάτι.<br />
Ένα στενό μονοπάτι περνούσε ανάμεσα τους,ίσα ίσα που με τεντωμένα τα χέρια αριστερά και δεξιά μπορούσες να τους ψηλαφίσεις και απ τις δυο πλευρές.<br />
Στη βάση του μονοπατιού χαραγμένο στο χώμα ένα μεγάλο ¨Α¨¨,η αρχή της μεγάλης αναζήτησης .<br />
¨Ακούμπησε το αριστερό σου χέρι στον αριστερό τοίχο και το δεξί σου χέρι στον τοίχο που βρίσκεται δεξιά σου και περπατώντας ανάμεσα τους μάζεψε τις γνώσεις του κόσμου,αλλά μην αναζητήσεις το ¨Ω¨¨τόνισε με έμφαση<br />
Αυτά ήτανε τα μόνα λόγια που ψέλλισε η σεβάσμια μορφή και στη συνέχεια εξαφανίστηκε από μπροστά τους, λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε.<br />
Ένα ατέλειωτο στενό μονοπάτι απλωνόταν μπροστά στα πόδια τους, που στην κυριολεξία χρειάστηκε πολύ ώρα για να συμμαζέψει τις μπερδεμένες σκέψεις και απορίες του.<br />
Ετσι στην αρχή διστακτικά και ψηλαφίζοντας τους τοίχους καθώς περπατούσε ανάμεσα τους ,άρχισε να απορροφά τις γνώσεις που ξεδιπλωνόταν αριστερά και δεξιά του και μέσω των τεντωμένων χεριών διοχετεύονταν στη συνέχεια στο στέρνο κι από κει κατ ευθείαν στον εγκέφαλο. Το μονοπάτι στην αρχή χωμάτινο με γνώσεις στους τοίχους γύρω απ την δημιουργία της Γής και των πρώτων πλασμάτων που φιλοξένησε και στη συνέχεια πέτρινο,σχετικό με τους πρώτους ανθρώπους και την λίθινη εποχή που βίωσαν συντροφιά με τα πέτρινα εργαλεία τους.<br />
<br />
Συνεχίζεται<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2010</td><td valign=top></td></table><br />