ίσως να βρω

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πάνω σε καραβιού θα γύρω κουπαστή
που να μυρίζει ολοκαίνουριο βερνίκι
χρόνια γερμένος πάνω σ’ ένα δεκανίκι
έχει η ψυχή μου τη στεριά πια σιχαθεί

φτιάχνουν τα σύννεφα εικόνες μαγικές
κι αναμεσίς τους φαίνετ’ ένα ουράνιο τόξο
θριάμβου αψίδα για όσους πόνεσαν κι ωστόσο
δε λιγοψύχισαν, δε λύγισαν ποτέ

βλέπω μια πόλη αρχαία να κείται στο βυθό
ανθρώπων έργα που θαφτήκαν σε μιαν ώρα
«έζησα άλλοτε μια ακμή», μου πε,» μα τώρα
ερειπωμένη πια δε σκιάζομαι σεισμό»

βρίσκω ένα νόμισμα πολύτιμο αργυρό
που από τη μια έφερε ανάγλυφη χελώνα
«οι άνθρωποι μένουν ίδιοι αιώνα τον αιώνα
κι εγώ έγινα αφορμή», μου λέει, « για σκοτωμό»

πιο κει, ανάμεσα στους κίονες τους πεστούς
στα κεραμίδια τα φριχτά τεμαχισμένα
ίσως να βρω κάτι να σώζεται από μένα
κι απ’ όλους τους παλιούς που νοίκιαζα εαυτούς…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2010