Μνήμες στα χαλάσματα

Δημιουργός: Πριγκιπας

ένα μάτσο αγάπες σε πουλήσαν και αυτές

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυο φωτιές μαλωμένες σε παρθένα λημέρια
και ο αέρας να γλυστρά σε εικόνες του χθές
σε πια άμμο να βρεις τα μικρά σου καλοκαιρια
που χαράξαν μα σβήσαν των ματιων οι βροχές

Σε ποιόν όρκο επάνω να πατήσεις στα αλήθεια
αφού σε κρύψαν νύχτες του χειμώνα λευκές
κι αν ζητάς κάπου κάπου στον Θεό σου βοήθεια
ένα μάτσο αγάπες σε πουλήσαν και αυτές

Σ' ουρανό που αντέχει μα ποτέ δεν κοιτάει
πως ορμάνε τα χρόνια σαν αγέλες στο σώμα
μες της λήθης το φώς σαν σοφός που γερνάει
μα θυμάται στιγμές της ζωής του ακόμα

Τώρα χαμένος απο φίλους και φαντάσματα
και αγναντεύοντας της θάλασσας το μπλέ
καθώς οι μνήμες ξεχυλίζουν στα χαλάσματα
αναρωτιέσαι αν σ' αγάπησε πότε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-04-2010