Μελαγχολία

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black][font=georgia]Ο δρόμος ξάνοιγε στα πρωινά
Κ’ η γειτονιά όλη ένα πικρό νεράτζι
Θηλυκωμένο στ΄άραχνα κι ελόγου σου
Με ζεστά χνώτα εμπρός στο τζάμι
Τι μετράει
Το γαλανό σου μάτι
Η ώρα φόρεσε τα λέπια
Εσύ καλή κυρά , στα κάστρα τι πολέμεις
Αν όχι μ’ αύθαστην νιότη, η τοιούτη μουσική
Καλή κυρά κι ο θάνατος γλυκάνει
Στη μαλακιά σου την καρδιά που με πονεί ως τη νιώθω

Κρούεις τα πλήκτρα
Κιο βαρύς ουρανός χαμηλώνει
Συνδέεις νότες άδολες
Κυλάει το νεράτζι στο δρόμο που φτειάχτηκε έτσι
Να κλαίς άραγες
Τον νεαρό σου σύζυγο που εχάθει
Ή να γελάεις μπρος στο παιδί σου το μικρό
Για να του μάθεις καλή
Την μουσικήν ευχάριστα να πάρει

Πατείς τα πλήκτρα
Ίδια γαλή μικρά και ειδική της νύχτας
Και στέκουνται κάποιοι απόξω να αφουγκραστούν
Ποιο σπίτι αυγεί την μουσική
Κι έχεις, θα έχεις ξέμπλεκα μαλλιά
Και θα είχα καιρό να σε ακούσω κι έλεγα
Έλεγα, δεν ακούγει ο δρόμος μουσική, ευτυχισμένη θα ‘ναι

Το μνημόσυνο προχωρεί
Το άμμετρο να ορίσει σχήμα κι από πνοή
Έσχατη εικόνα ρέμβης στων θεών τις σάλες τις ευρύχωρες
Σώμα
Το μνημόσυνο προχωρεί εις παράταξη
και πάσης νυκτός αποτέλεσμα τίθεται να πλήξει


Δυο-τρεις μινόρες
Κατακυλισμένες, πελιδνές, ανθόμορφες
Ιδιαίτερες χολής μαύρης, υπερνικούσας των υγρών
Μέλαν χολή, μελαγχολία
Των υγρών των τεσσάρων επικρατέστερη
Αδιάκριτα στα πλήκτρα του πιάνου...[/color][/font]


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-04-2010