ο κοσμος των ποιητων

Δημιουργός: mistiriodis, lithi

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εμείς είμαστε πρώτα ποιητές
Και μετά άνθρωποι
Άδοξοι σε τούτο τον κόσμο περιδιαβαίνουμε
με πινακίδες κρεμασμένες
Σαν στιγματισμένοι γιατί τους κλέψαμε το όνειρο
Το κρύψαμε στον κόσμο μας
Μα τόσο κακό είναι να είσαι ποιητής ;
Να ονειροπολείς λίγο από την ευτυχία που οι άλλοι περιγελούν
Να αισθάνεσαι και οι λέξεις να γίνονται σωτήριο μέσο
Να μην φοβάσαι να νιώσεις , να πονέσεις

Είναι φορές που μετανιώνω που ανήκω σε τούτο τον κόσμο
Αισθάνομαι παράταιρη , ξένη
Η ευαισθησία πια έγινε το χειρότερο μειονέκτημα

Εμείς οι ποιητές έχουμε χτίσει το δικό μας κόσμο
Μακριά από το δικό τους
Μίλια μακριά
Δεν περιμένουμε θαύματα στον κόσμο μας
Μονάχα θέλουμε να ζούμε με αυθεντικές ψυχές

Για να δούμε τον κόσμο τους, εμείς οι ποιητές, βλέπουμε στον καθρέφτη
Για να δούμε το δικό μας απλά κλείνουμε τα μάτια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-04-2010