Αραγε

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

παρεούλα μου...πάντα σας νιώθω κοντά μου....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΡΑΓΕ

Στης νύχτας το σκοτάδι, γυρεύω τη μορφή σου
ψάχνω την ανάσα σου, ψάχνω το κορμί σου.
Στον εαυτό μου πάλι μιλώ, θυμάμαι αυτό το βράδυ
που' μου γραφες, σε αγαπώ κι έσβηνε το φεγγάρι.

Η αγκαλιά μου σ' άγγιξε, το ένιωσα, το είδα
μα κάτι σε τρόμαξε κι έφερες καταιγίδα.
Μα τι αξία έχει πια, άλλαξες σελίδα
απόμεινε όμως ένα γιατί, σε μια ψυχούλα κρύα.

Χάθηκα στο βράδυ αυτό, σε ό,τι έχουμε ζήσει
κι όλο ρωτάω το θεό, άραγε, σου' χω λείψει;
Άραγε σου' χω λείψει, άραγε σου ' χω λείψει!
θυμάσαι μήπως άραγε και συ όσα έχουμε ζήσει.

Ακόμα δε κατάλαβα ,που ήτανε το λάθος
το μόνο που κατάλαβα, ήταν πως ήσουν πάθος.
Κουράστηκες, βαρέθηκες, δεν έμαθα ποτές μου
μονάχα κάστρα έχτισα κι έκρυψα τις φωνές μου.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2010