Ινδιάνικη ποίηση

Δημιουργός: La Petite, ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ

Καλημέρα... ότι βρίσκω στη βιβλιοθήκη μου.......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ινδιάνικη ποίηση

1. Ήταν ο άνεμος που τους έδωσε ζωή. Είναι ο άνεμος που βγαίνει από το στόμα και μας δίνει ζωή. Όταν πάψει να φυσάει πεθαίνουμε. Στο δέρμα και στις άκρες των δαχτύλων μας βλέπουμε τα ίχνη του ανέμου. Μας δείχνουν που φυσούσε ο άνεμος όταν πλάστηκαν οι πρόγονοί μας...

2. Απ' τη μεριά του νότου έρχονται τα πουλιά. Άκου τον ήχο των περαστικών κραυγών τους. Ρίχνω μπροστά το σώμα μου. Απ' το εμπρός μέρος της γης ξεχύνεται το φως. Τη δύναμή σου, Μανιτού δώσε μου...

3. Το πρόσωπο του βουνού μου

Η φωνή μου μιλάει στα χείλη σου στο πρόσωπό σου:
δοσμου δεκατρείς φορές είκοσι μέρες
δεκατρείς φορές είκοσι νύχτες
να αποχαιρετήσω το πρόσωπο του βουνού μου
το πρόσωπο των κοιλάδων μου
όπου κάποτε ορμούσα
στις τέσσερεις γωνιές της γης
στις τέσσερεις άκρες της γης
ψάχνοντας τροφή για να με θρέψει
και να ζήσω..

4. Σε μια αγαπημένη γυναίκα

Στον ουρανό ένα φεγγάρι
στο πρόσωπό σου ένα στόμα
Στον ουρανό πολλά άστρα
στο πρόσωπό σου μόνο δύο μάτια

5. Όσο σκληρά κι αν προσπαθώ πάντα στις σκέψεις μου γυρνάς
Όταν μ' ακούς να τραγουδώ, στ' αλήθεια κλαίω για σένα

6. Το φεγγάρι και ο χρόνος
ταξιδεύουν και φεύγουν
το ίδιο κι η μέρα, το ίδιο κι ο άνεμος.
Έτσι και η σάρκα φεύγει
στον τόπο της γαλήνης της

7. Πάνω στη μυθική σκέπη της γης
τα πνεύματα αιωρούνται στην οροφή και πέφτουν.
Τα πνεύματα αιωρούνται και πέφτουν στην είσοδο.
Τα λουλούδια γέρνουν βαριά στους μίσχους τους...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2010