Ο πατέρας

Δημιουργός: baderas, Βαγγέλης

Αφιερωμένο στό "γέρο" μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πατέρα δε μου τό 'χες πεί
πώς είναι μαύρη η ζωή
πως τις χαρές τα πανηγύρια
και τα πανάκριβα στολίδια
τα κλείνουνε σε πύργους φωτεινούς
αλαργινούς και μακρινούς.

Και μάς,μάς μένει μια καρδιά
να τη μεθάμε με ψευτιά
σ'αυτό το άδικο ντουνιά
να ζητιανεύουμε αγάπη
στό σκοτεινό μας μονοπάτι.

Αν τό'ξερες πατέρα μου,
το ψέμα και το τέρμα μου,
γιατί το κράτησες κρυφό
και μ'άφησες να ονειρευτώ.

Κουράστηκα και γέρασα
πικράθηκα και έκλαψα
δε μπόρεσα να κρατηθώ
στά πόδια μου να στηριχθώ

Aν είχες κι άλλη μια ζωή
δεν θά θελά να μ'έχεις δεί
να σέρνωμε στά υπόγεια
τα μαύρα καταγώγεια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-06-2005