Μικρόσωμα γιατί

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αντιπαλεύω με μικρόσωμα γιατί
που της πληγής μ’ όλο βαθαίνουνε το μπόι,
Κι όταν το κόκκινο αρχινήσω μοιρολόι
με στήνουν μόνη στης ζωής μου το στρατί.

Στάλα τη στάλα με το αίμα μου τα τρέφω,
ουρλιάζουν μέσα μου πνιγμένα στη σιωπή.
Κι αφού είχα πάντοτε στην τρέλα μου ροπή
τον εαυτό μου αντί για εκείνα, καταστρέφω.

Κρυφά το ξέρω μια κατάρα εξουσιάζει
όσα μου έμειναν, καλά και λιγοστά
Σάρκα τους δίνει μα τους λείπουν τα οστά
όνειρα εύπλαστα, στης μοίρας το περβάζι.

‘Κείνο το έρημο- θυμάμαι- το στρατί
εσύ περπάτησες και μου’ δωσες το χέρι
μα ώσπου το χάραμα να ρθει, βρήκα μαχαίρι
κι είναι από τότε που πληγώνουν τα γιατί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2010