τα μάτια ως κλείνω

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πάνω στον ουρανό , σύννεφα γκρίζα
του νου μου η ρίζα
θέλει νερό
πόσα έχω ζήσει και πόσα είδα
την καταιγίδα
τον κεραυνό

ο χρόνος βιάζεται , κι όπου με πάει
με πολεμάει
τον πολεμώ
τη μια μ’ αγγίζει και μου γελάει
με πάει στα χάη
το άλλο λεπτό

γι’ αυτό στον άνεμο, τη σκέψη αφήνω
παίρνω και δίνω,
είν’ ό,τι ζω
κι ότι με θλίβει, στο κομοδίνο
τα μάτια ως κλείνω
το ακουμπώ

γδύνομαι απ’ το θνητό, που φέρω ντύμα
βήμα το βήμα
σ΄ ακολουθώ
πάνω στη θάλασσα μέσα στο κύμα
γίνομαι ρίμα
σε τραγουδώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2010