Ο Χωρικός και η φραου Λίτσα...ενδιάμεσο Δημιουργός: χωρικός έχει και καινούργιες στροφές στο τέλος... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info ...συνέχεια απ'τα προηγούμενα
επειδή στην προηγούμενη συνέχεια , είχα την ατυχή έμπνευση να το κατηγοριοποιήσω στα αθυρόστομα -ακατάλληλα, μόνο τα μέλη που έχουν κάνει την σχετική επιλογή στο προφίλ τους μπόρεσαν να το διαβάσουν, και φυσικά κανένας μή μέλος.Γι'αυτό λοιπόν , και να με συγχωρείτε αν σας κουράζω, παραθέτω ξανά το προηγούμενο , μαζί με τέσσερεις καινούργιες στροφές, για να χρησιμεύσει ως συνδετικός κρίκος με την προσεχή συνέχεια που θα είναι και το δραματικό φινάλε.
...συνέχεια απ'τα προηγούμενα
Δεν σκέφτηκε ο Χωρικός-μεγάλη του βλακεία-
πως ο πιστός του γάιδαρος είχε αδυναμία,
στις πράσινες τις κλαδαριές και το χλωρό το φύλλο,
κι'αιχμάλωτος εβρέθηκε δεμένος σαν το σκύλο.
Τον πέταξαν κατάχαμα , μέσα σε μια καλύβα,
και για κρεβάτι είχανε άχυρα μία στοίβα,
τα λιγοστά εφόδια πήραν για να τα ψάξουν,
ποιό μέλλον τάχα ζοφερό θα του επιφυλλάξουν;
Κι'όταν η πόρτα άνοιξε, μετά από κάτι ώρες,
εννιά γυναίκες μπήκανε ξανθιές και αιμοβόρες,
στο λίγο φως που έβγαινε από ένα κηροπήγιο,
με τρόμο είδε ο Χωρικός πως κράταγαν μαστίγιο...
Για πες μας τώρα παίδαρε και άρχοντα της γκλίτσας
-είμαστε η επίλεκτη φρουρά της φραου Λίτσας-
τί γύρευες χαράματα στα όρη εδώ πάνω;
δεν μοιάζεις με γιδοβοσκό ,ούτε και με ζητιάνο.
Πιότερο με κατάσκοπο θα έλεγα πως μοιάζεις,
έτσι στραβά και πονηρά που μας λοξοκοιτάζεις.
Μα τώρα όλα θα τα πεις , και θα τα κελαηδήσεις,
αλήθεια μόνο θέλουμε , αλλιώς θα μαρτυρήσεις!
Μένα με λένε Χωρικό ωραίες μου κυρίες,
και είμαι άρχοντας τρανός, δε λέω μαλακίες!
Έχω πολλά χαρίσματα , το πνεύμα, τη φωνή μου,
μα το σημαντικότερο το έχω στο βρακί μου!
Ευθής σας βάζω στοίχημα και κάνω τον καμπόσο
πως όλες σας με τη σειρά εγώ θα ξεθεώσω.
μον'λύστε με αν θέλετε, βγάλτε μου και τις μπότες,
φέρτε και το σακίδιο που έχω τις καπότες.
Αφού το καλοσκέφτηκαν οι ωραίες φανταρίνες,
ήτανε και αγάμητες εδώ και κάτι μήνες,
είπανε πως δεν είχανε τίποτα για να χάσουν
τον καυχησιάρη Χωρικό λίγο αν δοκιμάσουν.
Τρεις μέρες έτσι πέρασαν , μαζί και με τις νύχτες,
κι'ήτανε σαν να κόλλησαν του ρολογιού οι δείχτες.
Κανείς δεν βγήκε από κει, δεν πέρασε τον φράχτη ,
μον' βουητό ακούγονταν ωσάν του καταράχτη!
Και όταν την τέταρτη βραδιά , πήγε να τις γυρέψει,
μιά πιτσιρίκα δόκιμος που στη σκοπιά είχε ρέψει,
δεν πίστευε στα μάτια της , τσιμπιόταν να ξυπνήσει,
πρώτη φορά της έβλεπε τί πάει να πει γα...σι!
Απ τις εννιά που μπήκανε στην φλογερή καλύβα,
μόνο η μία άντεχε που το'παιζε και ντίβα.
Μα δεν μπορούσε ούτ'αυτή να του φωνάξει τέρμα,
γιατί είχε το στόμα της γεμάτο από σπέρμα!
Και οι οχτώ λιπόθυμες ήτανε ξαπλωμένες ,
με τα σημάδια προφανή πως ήταν ξεσχισμένες.
Έτσι ικανοποίησε των γυναικών τα πάθη,
αφού και το παπάρι του στο ύψος του εστάθη!
Ο Χωρικός ανέβλεψε και είπε, τί'ναι τούτο;
ά! επιτέλους μου'φεραν στο τέλος και το ...φρούτο!
Κι'η δόκιμος το σκέφτηκε , ήρθε και η σειρά μου,
αυτές εδώ γλεντούσανε , κι'εγώ ήμουν στη σκοπιά μου!
συνεχίζεται...
Όταν λοιπόν συνήλθανε οι γκόμενες οι δέκα,
και συνειδητοποίησαν πώς νοιώθει μια γυναίκα,
σαν θα γευτεί του Χωρικού τα κόλπα και τις στάσεις,
συνέλευση εκάμανε να πάρουν αποφάσεις.
Κι'έλεγε η μία ,σίγουρα πρέπει εδώ να μείνει,
για να περνάμε ζάχαρη , δικιά μου η ευθήνη.
Κι'άλλη απαντούσε , είσαι τρελή,μ'αυτόνε στον στρατώνα,
σίγουρα δεν θ'αντέξουμε να βγάλουμε χειμώνα.
Και μία άλλη ζόρικη κι'ολίγον τι χαμούρα,
που ακόμα μες στα σκέλια της αισθάνονταν φαγούρα,
έλεγε, λυπηθείτε με , άλλο πόσο θ'αντέξω,
θέλω ξανά να τον γευτώ , ειδάλλως θα τα παίξω.
Τότε εσηκώθει όρθια μία απ'την ομάδα,
που απ'το μυαλό της άρχισε να φεύγει η ζαλάδα,
και είπε ,ετοιμάστε τον, φτιάξτε του τη βαλίτσα,
σούμπιντο θα τον στείλουμε να πάει στην φραου Λίτσα.
συνεχίζεται...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2010 | |