Λαβωμένο Δειλινό (στα κόκκινα μαλλιά σου)

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

"θα ρθει βοριας θα ρθει νοτιάς στα κοκκινά μαλλιά σου κι εγω παιδι της γειτονιάς μπρος στα παραθυρά σου" Μ.Π.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τον κήπο μου πως γέμισες μ’ ολάνθιστα λουλούδια
Και τα ματάκια σου τα δυο τη νύχτα μου πως φέγγουν
Τα πιο γλυκά τα λόγια σου να τα ‘κάνα τραγούδια
Τις νύχτες που δε θα σε ΄δω για να με συντροφεύουν

Ποιο λαβωμένο δειλινό μπλέχτηκε στα μαλλιά σου
ποια ανάσα απ΄ τα χείλη σου μου σβήνει τη φωτιά
Καθώς αγγίζω απαλά τα ροδοπέταλά σου
Και κείνο το χαμόγελο που άνοιξη σκορπά

Ζεστός αέρας να ΄μουνα πάνω στο πρόσωπό σου
Μέσα στην κούπα σου γλυκό να ήμουνα κρασί
Λαμπρό φεγγάρι ν’ μουνα πάνω στον ουρανό σου
Πρώτη ηλιαχτίδα που θα δεις σαν έρθει το πρωί

Λευκό σεντόνι ν’ μουνα νύχτα να σε σκεπάσω
Που ομόρφυνες τον τοίχο μου γλυκιά μου ζωγραφιά
Τη γλύκα από τα χείλη σου πες μου πώς να χορτάσω
Και ποια νεράιδα σου δώσε τόση ομορφιά…

Στην κουκλίτσα μου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-04-2010