αντάμωσα τη Μοίρα μου

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

αντάμωσα τη μοίρα μου κι είπα της : «Μοίρα γεια σου
για πες μου τι μου μέλλεται και τι ο καιρός μου φέρνει
πως γίνεται και το μυαλό μια πέφτει του θανάτου
κι ύστερα να ανασταίνεται πάλι πως καταφέρνει";

φόραε βραχιόλι στον καρπό που ‘χε τα φίδια ταίρι
κι είχε στα μάτια δυο αστραπές στο φρύδι σκουλαρίκι
κι είδα να αστράφτει το χαλκό που εκράταε μαχαίρι
σε μια λωρίδα φεγγαριού π’ έμπαινε απ’ τον φεγγίτη

μου κάνει νόημα φέρνοντας τον δείκτη της στα χείλη
και λέει μου με ψιθυριστή φωνή: « μη με φοβάσαι
του ανθρώπου ολάκερη η ζωή, ένα τσαμπί σταφύλι
κι ευτυχία στα ταπεινά κρύβεται , να θυμάσαι»

σκιάχτηκα μα δεν το ‘δειξα και της ζητώ να φύγει
γιατί από τότε που έπινα της μάνας μου το γάλα
ήξερα μέσα μου καλά πως η ζωή είναι λίγη
και πως δεν εγεννήθηκα για πράγματα μεγάλα

κι εκείνη χαμογέλασε και μου πε: « βήμα – βήμα
βρίσκει το δρόμο ο άνθρωπος για να ανεβεί στ’ αστέρια
με πλάθεις όπως θες εσύ, εσύ μου δίνεις σχήμα
γιατί είμαι μαλακός πηλός μέσα στα δυο σου χέρια»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2010