Καποτε

Δημιουργός: tarifula

...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαυρο σκοταδι τυλιξε τουτο το μεσημερι
του μπαρουτιου του ο καπνος..σα χνωτο που θεριευει
και μ'ενα ακομα θανατο..το σβερκο μας χαιδευει..

Καποτε ειμασταν αετοι
κι ουτε που λογαριαζαμε
ο χρονος τι θα φερει..
Τωρα σερνομαστε στη γη
μες τη σιωπη κουρνιασαμε
και στ'υπουλο αγερι

Πρωτη του Μαη αδερφε.. κι ο νους μου ταξιδευει
σ'ενος Αλεξανδρου αδερφη..στα κοκκινα ντυμενη
να με ρωταει..τη λυτρωση.. γονατιστος γυρευεις?...

Καποτε ειμασταν αετοι
κι ανασαιναμε ουρανο
που ηττες δε χωρανε..
Σηκω...το φως θελει ψυχη
και με σπασμενο το φτερο
οι ελευθεροι πετανε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2010