Ανοιξη

Δημιουργός: zontanosnekros, kostas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άνοιξη,
και τα άνθη ευωδιάζουν στα λιβάδια,
ο ήλιος λάμπει,
και το δροσερό αεράκι χαϊδεύει της αισθήσεις σου
το άρωμα του γιασεμιού,
αισθήσεις που μυρίζουν ερώτα,
η ευωδία ενός λουλουδιού,
στο πρώτο φιλί του ερώτα στον λαιμό σου,
με το χρώμα της αγνότητας της ψυχής,
στο πρώτο βλέμμα,
σαν τον πρώτο πρωινό ήλιο,
που ξυπνά την φύση
που διώχνει την σκοτάδι
το φτερούγισμα των πουλιών,
που ψάχνουν υπομονετικά,
για χώμα και ξύλα ,
για να κτίσουν την φωλιά του ερώτα,
την δημιουργία της ζωής,
το κελαίδημα των πουλιών,
σαν την πρώτη πρωινή καλημέρα,............. που εδω και χρόνια έχει σωπάσει
η γλυκιά φωνή,
έχει γίνει μια ανάμνηση τόσο μακρινή,
το κελαίδημα των πουλιών,
δεν μπορεί να περάσει το σφραγισμένο παράθυρο της ψυχής,
η δημιουργία της ζωής,
έχει αντικατασταθεί με την προσπάθεια για επιβίωση,
στα σκοτεινά μονοπάτια της μοναξιάς,
η πίκρα στο στόμα,
χολή και ξύδι,
έχει ξεθωριάσει απο την μνήμη μου,
Το χρώμα του γιασεμιού,
η παλέτα της ψυχής μου,
χρωματίζει κάθε ανάμνηση με μαύρο,
το άρωμα του γιασεμιού,
σαν να μιλάς σε τυφλό για χρώματα,
κλισμένος εδω,
στο σκοτεινό και υγρό υπόγειο της ψυχής μου,
χωρίς χρώματα,
Μόνο κρύο και σκοτάδι,
χειμώνας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2010