ατιτλο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ξέχασε ποτέ τα λόγια της ψυχής
Μήτε το γέλιο της προσδοκίας
Μά τώρα βαδίζει γυμνός στη στάχτη της σιωπής
Και φτάνει ως τα σύνορα της αγωνίας

Κοίταξε στο χρόνο λίγο πιο ψηλά
Κι αντίκρυσε τις κουρασμένες του ρυτίδες
Μαύρη αράχνη με σπασμένα τα φτερά
Είναι πικρή η ζωή δίχως ελπίδες

Θα τον θυμούνται όσοι τον γυρεύουν
Η φωνή του,τη λήθη θα γκρεμίζει
Ξέρουν τα μάτια του ακόμα να μαγεύουν
Σ’όσους αγάπησε πάντα θα ξαναγυρίζει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2010