Ελλάδα

Δημιουργός: ppoppo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΛΛΑΔΑ

Και να που νόμιζα πως ήτανε δικά μου
ο ουρανός οι θάλασσες και τούτη η χώρα
Τίποτα όμως δεν μ’ ανήκει στο καιρό μου
και γω δε πρόσεξα πως πέρασε η ώρα

Ρωτώ τα δέντρα τα λουλούδια στα μπαλκόνια
τσιμέντα γκρίζα με κοιτάζουν μ’ απορία
Και πού νομίζεις πώς πατάς καημένη μάνα
και ποιος σου είπε πως θα έχεις λευθερία

Οπου στραφώ ξεπουλημένα γίναν όλα
και τα παιδιά μου ψάχνουν μέρη για να τρέξουν
Στραβά χαμόγελα και αβέβαιο το μέλλον
θέλουν δε θέλουν προς τα κει θα παν να παίξουν

Ψάχνω στις τσέπες μου χρυσάφι ν’ αγοράσω
λίγη ασφάλεια κι αγάπη από σένα
Όμως κι αυτές γεμίσαν τρύπες και παλιώσαν
και μόνο απέμεινε στο χέρι ένα κέρμα.

Θα στο χαρίσω γιατί μέσα μου έχω αγάπη
γιατί στα στήθη μου η καρδιά πάντα χτυπάει
Θα ξεπεράσουμε κι αυτή τη δυσκολία
γιατί λαχτάρησα τον ήλιο να δω πάλι

Εδώ γεννήθηκα εδώ και θα πεθάνω
και σ’ ότι πόνεσα κι έφτιαξα πιστεύω
πάντα θα στέκομαι φρουρός κι αρχιπροστάτης
μικρή Ελλάδα μου για σένα θα παλεύω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2010