Όπλα μάχης

Δημιουργός: frasd85

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι καημοί που ρίχνουν φως με τις πληγές τους,
και ελεύθερα σκοπεύουνε παντού,
σφίγγουν τα χρόνια με τις προσταγές τους,
και τα δάκρυά τους σημαδεύουνε το νου.

Σκάνε ακάλεστοι στο κόσμο του ορατού,
τις ψευδαισθήσεις, μαχαιρώνουν δίχως έλεος,
λιώνουν αυθαίρετα τις σιδεριές του αληθινού,
αυτοκτονούν, και μένεις άοπλος παντού.

Μαργαριτάρια θαλπωρής που αναζητούνε,
μια θέση στη καρδιά του ουρανού,
στην απλότητα της πλάσης ακουμπούνε,
αγνοούν, εξαφανίζουνε τις λόγχες του εχθρού.

Τους καημούς απο τους ώμους έτσι ρίχνουν,
σαν ένα άγγιγμα μεγάλου αδελφού,
τα διαμάντια τους στα χέρια σου αφήνουν.,
σε ακουμπούν στα χείλη με το άρωμα φιλιού.

Πετράδια κόκκινα απο το στέμμα των θνητών,
μαζεύουνε στο χρώμα ματωμένου φεγγαριού,
τα ακουμπούν απάνω στις πληγές και κλίνουν,
κάτω απ' το ασημένιο φως του αυγερινού.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2010