Το σπίτι της φθοράς. (christosp-iokasth)

Δημιουργός: CHRISTOS P

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το σπίτι της φθοράς. (Christos P - Iokasth)

Σ΄ αυτό το σπίτι δεν γεννήθηκε ζωή
δεν στέργεψε μωρού να κλάψει στόμα
ούτε χαρά πανηγυριού κι οχλοβοή…
Ποτέ δεν έλαμψε της άνοιξης το χρώμα.

Σ' αυτό το σπίτι που δεν γνώρισε ζωή
θλίψη το έστεργε κι αδιάλυτα σκοτάδια
δίχως ανθρώπινη μορφή, δίχως πνοή...
με μια αυλή που από παιχνίδια ήταν άδεια..

Παντού απλώνονταν της θλίψης η οσμή,
μόνιμα λες ότι οι ένοικοι πενθούσαν,
μόνο μαυρίλα και σκοτάδι να κοσμεί
γκρίζα λουλούδια που ποτέ τους δεν ανθούσαν.

Σ΄ αυτό το σπίτι δεν υπήρχε προσμονή
βαριά ατμόσφαιρα με δίχως αναμνήσεις
άδεια δωμάτια, παράθυρα κλειστά…
Γιατί λοιπόν να θέλεις πίσω να γυρίσεις ;

Αυτό το σπίτι το πρυτάνευε η οργή,
λάμιες που σμίξαν με στοιχειά το διαφεντεύαν
και τ’ οδηγούσαν σε μια νέκρωση αργή,
γιατί ποτέ τους στην ελπίδα δεν πιστεύαν.

Εκεί, λοιπόν, όποιος τολμούσε ν’ αμυνθεί
κάποιος το πέπλο της σαπίλας να πετάξει
έβρισκε όλα να ‘χουν τόσο μολυνθεί
πού 'μοιαζ' αδύνατο να γίνονταν στην πράξη.

Σ΄ αυτό το σπίτι δεν υπήρχε προσμονή
παρά της λύτρωσης, του θάνατου η μέρα
να σε ρουφά σταλιά – σταλιά σαν εμμονή,
-μόνη μνηστή, που δεν επέστρεψε τη βέρα-…
-.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2010