Θα

Δημιουργός: kapnosa-v-ainigma

αν είχα εμπνευση ....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα σου ΄γραφα για τα κοχύλια
που έσφιξα στην αγκαλιά μου
και για τους μακρινούς
ήχους της θάλασσας
που με γέμισαν

Θα σου ΄γραφα για το κύμα
που σκάει στην άμμο
και σπάει τα κάστρα
μόνο και μόνο για
να τα φτιάξεις
πάλι απ την αρχή
έτσι που
να σε χωράνε....23/6/2005

Προέκταση

Θα μου λεγες
για το βότσαλο
που κράτησες σφικτά στο χέρι
μέχρι να το ματώσεις
και για τις πατημασίες
που άφησες στην άμμο
για να θυμάσαι

Θα μου λεγες πως έσπασες
τη θάλασσα στα δυο
όταν το πέταξες
και οι αφροί της
έσταξαν απ τα μάτια σου

Θα μου λεγες για την άμμο
που αργοκύλλησε απ τη γροθιά σου
κλεψύδρα
μιας απόστασης
και το χέρι που ίσιωσε
το βουνό του χρόνου
που μας χωρίζει απο αυτούς που αγαπάμε

Μα....
με τύλιξες
μ ειλικρινές ενδιαφέρον
παγωμένη όπως βγήκα
απ το θάνατο
και μια τόσο ζεστή μέρα....
κατρακύλησαν στον καφέ σου
σταυρωτά παγάκια φιλιά.

ΤΩΡΑ που έχω έμπνευση....

Τώρα που κλαίω τα καίω
θερίζω τα σπόρια και λέω
ας μη φύτευα σ άγονη γη
κι ας μην είχα μπουκιά ψωμί
μονο να χα ένα στίγμα σου άβουλο
ζεστό φιλί στο μάγουλο
κάτι ασορτί με τη φωνή
να χε το κλάμα αφορμή

Να μείνεις εδώ
και ας κρατάς αποστάσεις
της μεγάλης να δω
της ψυχής παραστάσεις
Μια κλεψύδρα που ρέει
στη γροθιά σου ο χρονος
κι απο αμμο που καίει
τάφος γυάλινος θρόνος

Μα εγώ φύτευα ελιές
μες στη γλάστρα του πόθου
κι έδρεψα φιλικές φωνές
κι έμεινα επί τόπου
με το στίγμα το άβουλο
ζεστό φιλί στο μάγουλο
που ασορτί με τη φωνή
θα χε το κλάμα αφορμή....


...πως να πιεις ενα καφέ
με τόσα ψέματα
μες στο χειμώνα;....17/2/2006



Τη δέκατη μέρα

Τη δέκατη μέρα ανοίγουν τα φώτα
και πια το σκοτάδι μιλά δυνατά
οτι ειχε κρυμμένο ανάβει στα χνώτα
καμένη βελόνα το σώμα κεντά

Μα θες Αγγελέ μου
τη δέκατη μέρα
να πεις την αληθεια
και τότε μωρό μου
κι αν είναι αργά

Τη δέκατη μέρα ποτά και ξενύχτια
θα θέλεις να διώξεις για να σαι καλά
πως για να ξεμπλέξεις της αγάπης τα δίχτυα
μουλιάζεις ψυχή μου σε μαύρα νερά....6/6/2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-06-2005