Κλαίγοντας

Δημιουργός: Ο πονος μου...

Η δυστυχισμένη μου ύπαρξη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δύο θάλασσες δάκρυα,
χύνω στον τάφο της ψυχής μου,
κάθε δάκρυ και ένα τριαντάφυλλο,
που μου χάρισες πριν πεθάνω,
κάθε δάκρυ μια ανάσα θανάτου,
που κομματιάζει την ψυχή μου.
Δεν έχω τι να πω,
δεν έχω τι να σκεφτώ,
απλά κλαίω και τα δάκρυά μου
γίνονται βροχή που πέφτει στις λίμνες των μαύρων μας καρδιών.
Κοιτάω ψηλά και βουρκώνω,
τίποτα,με τύφλωσε η δυστυχία,
το μονοπάτι προς την άλλη όχθη
μακρύ,σκοτεινό,για λίγους,είμαι και εγώ εκεί,φεύγω για πάντα.
Αντίο στην ύπαρξη μου,που μου κρατούσε συντροφιά τόσα χρόνια απελπισίας,απόγνωσης και θλίψης.
Ας τελειώσει εδώ το μαρτύριο της άσκοπης ζωής μου κι ας φύγω μακρυά απ'τον μαύρο τούτο κόσμο,σκορπώντας παντού τις στάχτες της ψυχής μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2004