Και διηγώντας τα,να κλαίς

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Στο εξής,μη μιλάς,γιατι πάσχ' η Ελλας.Για λαμόγιων τα τζακούζι,της..το χώσανε και... σκούζει.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΑΙ ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ

Αδέρφι μου, στο λέω,δε γλυτώνουμε,
και αν-ο γένoιτο-,μας πέσει και το λόττο,
αφου,στους δρόμους,η καημένη η μανούλα μας,
κρατώντας δίσκο,ζητιανιά βγήκε,γαμώ το.

Σαν αετοί,με περηφάνια θα πετούσαμε,
αν δεν μας κόβαν,κάποιοι, τις φτερούγες,
και αναγκάζανε,τη μάνα την πολύπαθη,
να επαιτεί,για δανεικά,σε ξένες ρούγες.

Γύρισε ,μάνα πονεμένη,στο καλύβι μας,
δίχως λαδάκι,θα τα σπρώξουμε τα χόρτα.
Παράτα τους,τους φίλους και εταίρους μας,
δεν το αντέχω,να σου κλείνουνε την πόρτα.

Απο των γιάνκιδων,αλάργα,την αυλή.
Απ' τους Κινέζους,δανεικά,ζήτησε,κάλιο,
και ..που το ξέρεις,ίσως να 'ναι πιό καλοί,
και να δεχθούν,να..σε πηδήσουνε με σάλιο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2010