The Road Not Taken από Robert Frost - Μετάφρα Δημιουργός: Ανατολικός, Άρης Ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του Φροστ, που απετέλεσε και προμετωπίδα ολόκληρων φιλοσοφιών και αποφθεγμάτων γνωστών ακόμα και στην Ελλάδα ... Σημαντικότατο ποίημα , με δύο μεταφράσεις , μια σχετικά πιστή στο νόημα και μια στην μορφή ... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Σημείωση : Ο τίτλος είναι υπό έρευνα ...
Μετάφραση σε ομοιοκαταληξία
Ο Δρόμος που δεν διάλεξα
Δυο δρόμοι διασταυρώθηκαν σ' ένα χρυσαφένιο δάσος ,
Και προς λύπη μου και τους δυο τα πόδια μου να ταξιδέψουν δεν μπορούσαν
Κι επί μακρόν εστάθηκα , καθώς ένας ήμουν ταξιδευτής μονάχος ,
κι έστρεψα το βλέμμα μου στον πρώτο όσο να χαθεί στο βάθος
μέχρι εκεί που χάνονταν στα άγρια χόρτα που βλαστούσαν ·
Ύστερα κοίταξα τον άλλον , εξίσου όμορφος κι εκείνος ,
κι ίσως πιο πολλούς να είχε λόγους για να διαλεχτεί ,
καθώς ζητούσε να περπατηθεί με το γρασίδι που ήτανε στρωμένος ·
κι ας έδειχνε πως ως εκεί από περαστικών το πόδι πατημένος
όμοια ο κάθε τους φαινόταν νά 'χει πια σχηματιστεί ,
Και ισότιμα κι οι δυο ήρεμοι ανοίγονταν μπροστά μου στον πρωινό αέρα
Ντυμένοι φύλλα αγνά κι απάτητα από ανθρώπου μπότα .
Ω , εγώ φύλαξα τον πρώτο γι' άλλη μέρα !
Κι όμως , καθώς γνώριζα πως ο ένας δρόμος σ' άλλον σε πηγαίνει πέρα ,
Αμφέβαλλα αν ποτέ ξανά θα μ' έφερνε η μοίρα μου εκεί σαν πρώτα .
Κι ένα λόγο θα πω μ' αναστεναγμό λεγμένο
Κάπου εποχές αμέτρητες παλιά :
Δυο δρόμοι ξανοίχτηκαν σε ένα δάσος χρυσισμένο
Εγώ πήρα τον λιγότερο ταξιδεμένο
Και αυτό ήταν που έκανε όλη την διαφορά
Μετάφραση πιστή
Ο Δρόμος ο απερπάτητος
Δυο δρόμοι διασταυρώθηκαν σ' ένα δάσος χρυσισμένο
Και προς λύπη μου δεν μπορούσα και τους δυο να ταξιδέψω
Κι ένας εγώ ταξιδευτής επί μακρόν εστάθηκα
κι έστρεψα το βλέμμα μου στον πρώτο όσο πιο μακρυά μπορούσα
μέχρι εκεί που χάνονταν ανάμεσα στα άγρια του δρόμου χόρτα
Ύστερα κοίταξα τον άλλον , εξίσου όμορφος κι εκείνος
κι ίσως να 'τανε και πιο ελκυστικός από τον πρώτο
καθώς γρασίδι ήταν στρωμένος και ζητούσε να περπατηθεί ·
κι ας έδειχνε πως ως εκεί των περαστικών το πέρασμα
όμοια και τα δυο μονοπάτια είχε σχηματίσει
Και ισότιμα κι οι δυο το πρωινό εκείνο ήρεμοι ανοίγονταν μπροστά μου
ντυμένοι φύλλα αγνά κι απάτητα από ανθρώπου πόδι
Ω , εγώ φύλαξα τον πρώτο γι' άλλη μέρα !
Κι όμως , καθώς γνώριζα πως ο ένας δρόμος σ' άλλον σε πηγαίνει
αμφέβαλλα αν ποτέ θα μ' έφερνε εκεί η μοίρα μου ξανά
Και μ' αναστεναγμό αυτό θε να το πω
κάπου εποχές αμέτρητες παλιά
δυο δρόμοι διασταυρώθηκαν σε ένα δάσος κι εγώ
εγώ πήρα τον λιγότερο ταξιδεμένο
Και αυτό ήταν που έκανε όλη την διαφορά
Πρωτότυπο
The Road Not Taken
Robert Frost
Two roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,
And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I--
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference
Όποιος έχει την καλοσύνη , ας πει την γνώμη του για την μετάφραση ...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2010 | |