Αγαπημένο Τέλος (12η Συλλογή)

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ, ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Καλό Σ/Κ !!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χάρε που σμίλεψες τον πόνο της καρδιάς ,
σαν χαρακιά , σαν ανεξίτηλο σημάδι ,
μάτια κλαμένα κι η καρδιά ένα ρημάδι ,
ψυχή π’ αγάπησα στ’ αστέρια να τραβάς .
Ρεφ.
Περήφανο σαν γερακιού το πέταγμά σου ,
πάνω στ΄ αστέρια σαν ανέβεις ρε ψυχή ,
τη γη να έχεις αγκαλιά με τα φτερά σου ,
να ‘χεις κι εμένα που πατώ πάνω σ’ αυτή .

Χάρε που ζήλεψες αγάπη δυνατή ,
σαν γομολάστιχα με ξίφος να τη σβήσεις ,
τέτοια αγάπη δυνατή είπες να δύσεις ,
μα στη ψυχή έχει ανεξίτηλα γραφτεί .
Ρεφ.
Περήφανο σαν γερακιού το πέταγμά σου ,
πάνω στ΄ αστέρια σαν ανέβεις ρε ψυχή ,
τη γη να έχεις αγκαλιά με τα φτερά σου ,
να ‘χεις κι εμένα που πατώ πάνω σ’ αυτή .

Δεν σβήνει χάρε η απόσταση αυτή ,
τέτοια αγάπη κι ας την έστειλες στ’ αστέρια ,
μάτια υψώνονται στον ουρανό και χέρια ,
να την κρατήσουνε για πάντα ζωντανή.
Ρεφ.
Περήφανο σαν γερακιού το πέταγμά σου ,
πάνω στ΄ αστέρια σαν ανέβεις ρε ψυχή ,
τη γη να έχεις αγκαλιά με τα φτερά σου ,
να ‘χεις κι εμένα που πατώ πάνω σ’ αυτή .
[B][I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-05-2010