Σύμβασις ορισμένου χρόνου 1 Δημιουργός: La Petite, ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ Καλημέρα, καλή Κυριακή... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info ΣΥΜΒΑΣΙΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Σημειώσεις ημερολογίου σε συνάρτηση με το χθεσινό άρθρο, ένα από τα αποσπάσματα που έχω γράψει (και θυμάμαι) από τις αξέχαστες εμπειρίες μου ως γενιά των 700 ευρώ.. και που προσπαθώ να τα οργανώσω σε κάτι σαν βιβλίο - αφήγημα ή ότι προκύψει τέλος πάντων..
Θέμα: ΤΑ ΣΥΡΜΑΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΡΑΠΤΙΚΟΥ
Κάπου στη μέση μιας οχτάμηνης σύμβασης σε Δήμο της Αθήνας...
Σήμερα με το που μπήκε μέσα στο γραφείο (η προισταμένη μου), άρχισε πάλι να διαμαρτύρεται γιατί δεν την χαιρετάω με εγκαρδιότητα! Άρχισα κι εγώ να ουρλιάζω: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΕΝΗ!!! ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ??? ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!! Έχει ασφαλώς ξεχάσει πως την 2η εβδομάδα που μπήκε μέσα ήρθε από πάνω μου κι άρχισε να ουρλιάζει: Ειρήνη τι έγινε;;; Θ' αγριέψω σήμερα!!! λες και απευθυνόταν σε οκτάχρονο παιδάκι!!!
Την ώρα που ούρλιαζα την Καλημέρα μου, μπήκε στο γραφείο η Ελένη η Καθαρίστρια και μου λέει : "Άντε μου πήρες τ' αυτιά πρωί πρωί!!!
Μετά από λίγη ώρα βγήκα έξω και λέω της Ελένης συγνώμη που ούρλιαζα αλλά διαμαρτύρεται κάθε πρωί ότι δεν της λέω εγκάρδια καλημέρα!
Απρόσμενα η Ελένη μου απάντησε: "Το κατάλαβα γι' αυτό το είπα επίτηδες ότι μου πήρες τα αυτιά".
Τουλάχιστον υπογείως στους κατώτερους σκλάβους του δήμου υπάρχει κάποια συνεννόηση!
Εξάλλου λίγες μέρες πριν που ο Κέρβερος είχε φύγει από το Δήμο, είχαμε μαζευτεί έξω όλες οι πληβείες (Εγώ, η Κική, η Λίτσα και η Γιώτα) και μιλούσαμε κι εκείνη την ώρα πέρασε η Ελένη (η καθαρίστρια) από δίπλα και λέει χαριτολογώντας: "Πάνω από δύο άτομα θεωρείτε πολιτική συγκέντρωση ξέρετε!"
Μετά από λίγη ώρα κι αφού είχαμε διαλύσει το πηγαδάκι, την ξαναπετυχαίνω έξω από το γραφείο και της λέω: "Καλά, ότι δουλεύουμε σε καθεστώς χούντας το έχουμε καταλάβει"! Συμφώνησε!!! Εκείνη την ώρα κρατούσε ένα κουβά με νερό κι έκανε αρκετή προσπάθεια να καθαρίσει τις τζαμαρίες έξω από την αίθουσα τελετών, κάτι τεράστια τζάμια, φυσικά αβοήθητη. Το ανοιγμένο παράθυρο έβλεπε στο μικρό στενάκι δίπλα από το Κτήριο του Δημαρχείου που ενώνει την μπροστινή πλευρά του κτηρίου με την καφετέρια πίσω και από το οποίο βολτάρει συχνά το αγαπημένο μου Σκυλάκι! Της λέω αστειευόμενη: "Που είναι το κοπρόσκυλο; Άμα το δεις ρίξτου ένα κουβά νερό στο κεφάλι, από 'μένα". (το σκυλί αυτό μου ορμούσε κάθε πρωί σχεδόν μέχρι το τέλος της σύμβασης κάθε που πήγαινα να μπω στο κτήριο και κανένας δεν έκανε απολύτως τίποτα γι' αυτό... )
Τέλος πάντων η υπόλοιπη μέρα πέρασε σχετικά ήσυχα αν και δεν σταμάτησα καθόλου μέχρι τις 1.50 μ.μ. περίπου. Και με το που έκατσα στο γραφείο και σταμάτησα να δουλεύω, ενώ δεν είχαν περάσει σχεδόν ούτε πέντε λεπτά, την ακούω να προστάζει πίσω μου: "Ειρήνη!! έλα εδώ! Πάρε αυτά σύρραψέ τα και βάλτα με τα ονόματά τους σε σειρά! Αρχίζω να τα συρράπτω αφού πήρα το δικό μου συρραπτικό, γιατί είναι το μόνο μέσα στο γραφείο που έχει πάντα συρματάκια για κακή μου τυχή κι ενώ σύρραψα κάθε μισθοδοτικό πακέτο και μπροστά και πίσω, μόλις τα πήρε στα χέρια της, άρχισε να ουρλιάζει: "Αυτά φεύγουνε!!! Άμα κάνετε μια δουλειά να την κάνετε σωστά!!! Να μη βαριέστε!!!" . Προσπαθώ να της εξηγήσω ότι τα σύρραψα όσο καλύτερα γινόταν κι ότι μερικές φορές δεν φαίνεται ευθύς εξαρχής ότι δεν έχει συρραφεί καλά ένα πακέτο, οπότε εύκολα μετά μπορεί να φύγει από τα συρματάκια του, αλλά αυτή συνεχίζει ακάθεκτη: "Ας έπαιρνες το μεγαλύτερο συρραπτικό!" Κι ενώ προσπαθώ και πάλι να απολογήθώ, συνειδητοποιώ τι συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και παίρνω ανάποδες: Με επιπλήττει γιατί δεν σύρραψα καλά ένα πακέτο χαρτιά; Για να μην της τα φέρω στο κεφάλι και σηκωθώ και φύγω της λέω "Ας τα έκανες καλύτερα εσύ ρε Ελένη!!" (να σημειώσω ότι είναι η εποχή που έχω αρχίσει και αγανακτώ από τη μόνιμα απαξιωτική και υποτιμητική συμπεριφορά της απέναντί μου από την αρχή της σύμβασης, οπότε έχω αρχίσει και της αντιμιλάω και αυθαδιάζω φυσικά.. )
- "Θα τα κάνω καλύτερα" μου απαντάει κι εγώ μέσα μου αναρωτιέμαι: "Τι κάνω τώρα; Κάθομαι και συζητάω με το "12" για το αν είμαι ικανή ή όχι να συρράψω καλά ένα πακέτο 5-10 χαρτιών Α4; Έλεος δηλαδή!!! Οπότε της λέω ένα "Εντάξει Ελένη, ότι πεις!!!" και σταματάω τη συζήτηση. [Δώδεκα την αποκαλούσαμε γιατί είχε ως προσόν μόνο ένα απολυτήριο λυκείου με βαθμό 12 και φυσικά ήταν διορισμένη μόνιμη εκεί μέσα κάτι χρόνια με βίσμα. Αργότερα έμαθα και ποιος συγκεκριμένος πολιτικός τη διόρισε αν και μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή το όνομά του. Δεν έχει σημασία εξάλλου... ενδεικτικό της κατάστασης είναι. Επίσης ήταν εντελώς ανίκανη να οργανώσει τη δουλειά της στοιχειωδώς μέσα στο γραφείο (μονίμως πάνω στο γραφείο της υπήρχε ένα συνοθύλευμα χαρτιών ατάκτως ερριμμένων τα οποία κάθε τρεις και λίγο έχανε ή εξαφάνιζε και μας ζητούσε ή να τα ξαναφτιάξουμε από την αρχή ή να τα ξανατυπώσουμε από το κομπιούτερ!!. ) κι αυτή η γυναίκα θεωρούσε εμένα που είχα τα πενταπλάσια προσόντα από αυτήν ανίκανη να συρράψω ένα πακέτο χαρτιά!! καθώς αντιλαμβάνεστε δικαίως εξανίστην (κοινώς τα πήρα στο κρανίο!!)]. Ευτυχώς μετά ήρθε η ώρα να φύγω και ακόμη μια υπέροχη μέρα στο Δήμο Φ..... έφτασε στο τέλος της!
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ (23 - 05 - 2010)
1. Και μη χειρότερα... σκέφτομαι τώρα όταν αναλογίζομαι την τελείως μα τελείως διαφορετική αντιμετώπιση που είχα την επόμενη σαιζόν σε άλλο Δήμο από την εξαιρετική προισταμένη μου (που εξελίχθηκε και σε φίλη μου) και από τον επίσης εξαιρετικό μου συνάδελφο!! / Φυσικά η νέα μου προισταμένη ήταν πτυχιούχος και με μεταπτυχιακά στο Λονδίνο!!! Τυχαίο ήταν;; που είχε για μένα και τη δουλειά μου μία τελείως διαφορετική άποψη και συμπεριφορά;;;;;
2. Το "12" λίγο πριν το τέλος της σύμβασης μου έκανε ολόκληρη φασαρία για κάποιες προσκλήσεις παιδικού πάρτι που δεν της άρεσε όπως της έφτιαχνα... (αντικείμενο που κατ' αρχάς δεν είχε καμία σχέση με την εργασία μου εκεί μέσα), οπότε επήλθε και η τελική μας ρήξη.. αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία καθημερινής τρέλλας από τον εργασιακό βίο της γενιάς των 700 ευρώ.. κάποια άλλη στιγμή.. αν το κάνω βιβλίο θα κάνει τρελλές πωλήσεις δε βρίσκετε;;;;;
Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-05-2010 | |