τον πόνο τον θέλω βουνό

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καρτέρι στημένο στην πλάτη σου φίδι η σκιά του
Όπως έπεσες μου’ παν στο χώμα σε πήρε κοντά του

Πως δίπλωσε η γλώσσα σου έτσι όπως κέρναγες γέλιο έναν έναν
Και πάγωσες μέχρι να φτάσουν τα νέα ως εμένα

Νύχτες που γίναν μαχαίρια στα σπλάχνα μου νά ρθεις
Πολλά δεν θα σου λεγα μόνο αν αύρα σου υπάρχεις

Τον πόνο τον θέλω βουνό στο κορμί μου να λιώσει
Σ’ αγάπησα τόσο βαθειά που έχω ήδη τελειώσει.

Η Ύαινα τώρα θανάτου σιωπή γλύφει αίμα
Θα σβήσουν τα χνάρια μου λεν αν περάσω απ’ το ρέμα

Μα μαύρα μου ρούχα κουρέλια με τύλιξαν σάβανο
Δεν έχω έναν ήχο να βγει μοιρολόι μου λάβδανο

…

[I]Για κοίτα το μωρέ γελάει …

Και στέκεται στα πόδια του μαμά… [/I]


Γιατί δεν δίνεις περπατούρα τα δεσμά σου

Να ρίξω βήματα να μπω στην αγκαλιά σου;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2010