μέσα απ' του καιρού τα βάθη

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]ζούνε μ’ έρωτα οι ανθρώποι
μα πεθαίνουνε μονάχοι
σαν ερημωμένοι βράχοι
κι ζωή βουτάει η φταίχτρα
της χαράς όλα τα ρέστα

και 'μείς αγάπη μου μεγάλη
δυό αλήτικα πουλιά
κλέβουμε μαζί φιλιά
απ' του χρόνου την αρένα
με του έρωτα την πένα

μέσα απ’ του καιρού τα βάθη
έρχονται κάτι στιγμές
απρόσκλητες, σαν αγκαλιές
κρύβουν πάνω τους αιώνες
κι αψηφούνε τους κανόνες

στης ζωής τον άδειο δρόμο
σίδερα κολλούν στη βράση
μιά φωτιά μας έχει κάψει
όταν του έρωτα το βέλος
είν’ της μοναξιάς το τέλος

ζούνε μ’ έρωτα οι ανθρώποι
κάποτε είναι μονάχοι
κουβαλούν πολλά τα λάθη
όνειρα που ‘χουν νυχτώσει
και τους έχουνε προδώσει[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2010