Μια γεύση

Δημιουργός: boofox, Voula

Είναι στιγμές που όλοι σκεφτήκαμε πως αν κάποιος μπορούσε να νιώσει τα αισθήματα μας ή να δει τον εσωτερικό μας κόσμο, τότε θα γινόταν για πάντα δικός μας. Όμως ο κόσμος δεν βλέπει. Πόσες φορές δεν είδαμε κι εμείς κάποιον που βρέθηκε στη θέση αυτή;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθα σαν κλέφτης να σε βρώ
στην πόρτα της ψυχής σου,
μια γεύση απο το όνειρο
να μοιραστώ μαζί σου.

Κι εσύ σαν κλέφτη μ' έδιωξες
άπονα στο σκοτάδι,
να μοιραστείς δεν δέχτηκες
απ' τ' όνειρο ψεγάδι.

Έγινα δάκρυ να σταθώ
στην άκρη των ματιών σου
κι εσύ με εγκατέλειψεις
στο χαρτομάντυλλο σου.

Έγινα φλόγα στο κερί
να κάψω τις ευθύνες
μα με ανάσα δροσερή
έσβησες τις ελπίδες.

Ήρθα και σου ζήτησα
μονάχα ένα σου χάδι,
να αισθανθώ πως έζησα
κοντά σου για ένα βράδυ.

Κι είπες με περιφρόνιση...
"Δεν βλέπεις; Ξημερώνει.
Το χάδι που μου ζήτησες
με την αυγή τελειώνει."

Πως θα μπορέσω να σου πω
κοντά σου τι με φέρνει
όταν η κάθε λέξη σου
αλύπητα με δέρνει;

Μια γεύση αν δαιχόσουνα
απ' τα αισθήματα μου,
ποτέ δεν θα σε έχανα
απο την αγκαλιά μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2010