Μια που ζω, μια πεθαίνω

Δημιουργός: zontanosnekros, kostas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν ξεφυλλίσεις της ζωής μου το βιβλίο
Θα βρεις στον κόσμο μου μια κόλαση σωστή
Εάν διαβάσεις μες τα στα μάτια μου των πόνο
Θα έχει πονέσει άραγε καμία τους ποιο πολύ?
Και αν μετρήσεις τα λάθη τους ενε ένα
δεν θέλω να τα ρίξεις σε αυτές, αλλά σε εμένα

Κάθε αγαπη, υπόθεση ρουτίνας
Μου λεν γυρίζοντας την πλάτη βιαστικά
Κι εγώ κοιτάζω απεγνώσμενα να βρω κάτι
Να στηριχτώ να μην βουλιάξω μες την λάσπη
Να κάτσει δίπλα μου απλά να ακούσει κάτι
Κάτι που ακούγετε την νύχτα σαν κραυγή

Η πρώτη κόλαση με στοίχειωσε για πάντα
Αφήνοντας τον σπόρο μου να ανθίσει στην ζωή
Η δεύτερη με πότισε με πόνο, με οργή
και ξύπνησα ένα πρωί σε ολόλευκο κελί
Και η τρίτη που αγάπησα περισσότερο απο εμένα
Μια υπόσχεση βαριά, χέρια σημαδεμένα

Αν μπορείς να κοιτάξεις την κόλαση κατάματα
Αν μπορείς να δεχτείς τόσο πόνο σε εμένα
Εγώ γιατί δεν μπορώ?, γιατί δεν αντέχω?
Και ξανά προσπαθώ, μια που ζω, μια πεθαίνω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2010