θαμμένα όνειρα Δημιουργός: Evangelina Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
Βρεθήκαμε και πίναμε με τις παλιές μου φίλες
στο ταβερνάκι το μικρό με τις παλιές τις γρίλιες
Πάει καιρός που βγαίναμε χωρίς να μας ζαλίζουν
λογαριασμοί και δάνεια που το μυαλό σκοτίζουν …
Και πίναμε και λέγαμε τα νέα της ζωής μας…
Όλες καλά τα λέγαμε… καλά ήταν καμωμένα
Και τα παιδιά, και η δουλειά, με άντρα προκομμένο,
και η αλλοδαπή η βοηθός και σπίτι επιπλωμένο…
και εξοχικό και φουσκωτό και διακοπές στη χλίδα
και όλες φορούσαμε αυτά της μόδας δαχτυλίδια…
Η καθεμιά με τη σειρά μιλάει για τη ζωή της
όμως καμιά δεν κοίταζε τις άλλες μες στα μάτια…
μάλλον ο φόβος ήτανε που κούρνιαζε στο βλέμμα
μην τύχει και αποκαλυφτεί της καθεμιάς το ψέμα…
Καμιά δεν είν’ χαρούμενη… και τα όνειρα θαμμένα
αυτά που κάναμε παιδιά κάτω απ΄ του ουρανού την αγκαλιά
Και τώρα που μεγαλώσαμε… δεν το παραδεχόμαστε…
που ζούμε στη μιζέρια μας… και αυτό το ανεχόμαστε…
Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-06-2010 |