θα γίνει θαύμα ...θα πιστέψουμε...μ'ακούς;

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

αφιερωμένο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω ένα φίλο καρδιακό που τα παράτησε
Τα χέρια σήκωσε ψηλά το νου θρυμμάτισε
Του ‘ τυχε θάνατος κι αυτού ο βρυχηθμός
Πόνος ψυχής απέραντος βυθός…

Ητανε μέρες αποκάλυψης για μας
Οι σάλπιγγες το λόγο είχαν πάρει
Σα λόγχες τρύπαγαν οι μνήμες τις ζωές μας
Θηρίο σάρκαζε ,αναιρούσε τις αρχές μας

Και εγώ δεν βλέπω φως για να του δείξω
Ούτε το χρόνο νιώθω ίαμα μπροστά
Παρηγοριά δεν έχει η απώλεια
Είν’ η απόλυτη η αλήθεια η παγωνιά

Μα να ...γλυκόλαλο αηδόνι μου το μήνυσε
Πως η οθόνη δεν σφραγίζει οριστικά
Πως είναι άγγελοι στον ουρανό στρατιές
Και πως απλώνονται παντού σαν αστραπές…

Ούτε και εγώ το πίστεψα μα νοιάζομαι
Κι έχω ευθύνη να το πω σ’ όσους γονάτισαν
Όλα καλά θα πάνε φτάνουν πια τα δάκρυα
Δεν έχει έλεος μα σώπα είμαι κομμάτια

Θα γίνει θαύμα θα πιστέψουμε μ’ ακούς;
Ζωή τη λεν και πολεμάει τους ζωντανούς
Θεριεύει ο άνθρωπος στη ΄γη του επάνω βράχος
Όλη η θάλασσα να βγει στέκει σπαθάτος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2010