Πέτρινη βροχή

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν μία πέτρινη βροχή μοιάζει η μέρα
ένας απέραντος θλιμμένος ουρανός
αν νοσταλγήσεις να με δεις κοντά μου έλα
έλα να πάψω πια να είμαι μοναχός...

Ένα καράβι στ' ανοιχτά φεύγει ταξίδι
έχει μαζί του συντροφιά ένα καημό
όταν έρωτας πονά γίνεται φίδι
που σε δαγκώνει κάθε βράδυ στο λαιμό...

Φεύγει η νύχτα σαν γυναίκα που κρυώνει
Και μένει μόνο η σβησμένη της φωτιά
Σαν μια σκιά περνά ο χρόνος και τελειώνει
Κι όλα γεννιούνται και πεθαίνουνε ξανά...

Στην πιο παράξενη την έννοια κολλάει
Αυτό που θέλω τόση ώρα να σου πω
Χωρίς εσένα η ζωή μου δεν κυλάει
Νιώθω πως χάνομαι σε άπατο βυθό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2005