Μυξοτριψίματα

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο πόνος φέρνει τη ζωή στο φως,
μια έκρηξη γεννά έν' άστρο
κάπου στο υπερπέραν,
κι όλοι κοιτούν το νέο άστρο
κανείς δεν σκέφτεται
πόσοι κομήτες εγιναν σκόνη
για ένα και μόνο άστρο...
Υποσχέθηκα πως δε θα ξανακοιτάξω
καινούριο αστέρι
κι έσυρα την θλιβερή σκιά μου
στον βρεγμένο δρόμο
ως το παγκάκι της πλατείας,
που ονειρευόμουν το πρώτο μας φιλί...
Κάθισα και χαίδεψα τα σανίδια
στη θέση που θα καθόσουν εσύ...
Παιδικές φωνές σκέπασαν τη σκέψη σου
μ' αραχνοϋφαντο πέπλο
τα μάτια σου έλαμπαν
πίσω απ' τη φωνή ανήσυχης μητέρας,
"Βάλε τη ζακέτα σου,θα κρυώσεις"
Το δάχτυλο μου μάτωσε
καθώς τρυπήθηκα με μι' ακίδα
απ το φθαρμένο,ξεβαμμένο παγκάκι
που ξάπλωνα τα όνειρα μου...
Ένα δεν κρυώνω,μελωποιημένο
με ρούφηγμα μύτης
από βιρτουόζικη δοξαριά μυξοτριψίματος
σκέπασε το μισοπεθαμένο μου,
μου λείπεις...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2010